හිත
අගිස්සේ රැඳෙන
කඳුළු මල් කැටයමක
සොයා
ගත ජීවිතේ අකුරු ඇමිනුවෙද මං.......
වැටි
වැටී රිදුම් දෙන
දෙපා
පොඩි තබා ගෙන
වංකගිරියක
තනිව ඇවිද ආවේද මං.....
පන්හිදේ
උල්පතට
රුහිරු
පණ පොවා ගෙන
සෙනෙහසේ
කවි නිමිති කුරුටු ගැවේද මං......
විඳින්නට
දුන් සෙනෙහෙ
විඳවන්න
නොවේමැයි
මේ
තරම් නුඹේ ළඟ නීති රැදෙන්නේද මං......
කිත්.....
ලස්සනයි. මේව ගීත වගෙ මට දැනෙන්නෙ.. :)
ReplyDeleteසමහර ඒවායේ ආරය ටිකක් ගීත වලට හුරුයි තමයි....
Deleteතනි වෙමින් , අනාගතය ගැන සිහින මවන්නියකගේ සිතුවමක්...චිත්ත රූප මැවෙනවා කීත්...
ReplyDeleteවිඳින්නට මිස..විඳවන්න නම් නොවෙයි
ReplyDelete